lunedì 18 maggio 2020

Ringraziando Sua Grazia il Bishop Enoch -Western Rite Orthodox Bishop Western Orthodox Liturgical Texts and Material-I SALMI PENITENZIALI testo latino-testo in Italiano-Premessa in Inglese


One of the oldest manuscripts of Cassiodorus’ Exposition of the Psalms, from the library of the Swiss monastery of San Gallen. (Cod. Sang. 200, 950-75 A.D.)
http://www.newliturgicalmovement.org/2020/03/the-penitential-psalms-in-liturgy-of.html#.XsL3IhMzbow

One of the devotions highly commended by the our Fathers is the saying or singing of the Gradual Psalms and the Penitential Psalms.  The Gradual Psalms consist of Psalm 119-133 [i.e., Vulgate / Septuagint numbering, that is], and the Penitential Psalms are Psalms 6, 31, 37, 50, 101, 129, and 142 [Vulgate / Septuagint numbering, as well].  
The English Monastic Fathers recommend the addition of Psalm 85 to the Penitential Psalms.

Bishop Enoch  -Western Rite Orthodox Bishop :   https://orthodoxmetropolia.org-


I SALMI PENITENZIALI



TESTO  IN  LATINO

Salmo 6:

[1] In finem, in carminibus. Psalmus David. Pro octava.

[2] DOMINE, NE IN FURORE tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.    [3] MISERERE mei, Domine, quoniam infirmus sum; sana me, Domine, quoniam conturbata sunt ossa mea.  [4] Et anima mea turbata est valde; sed tu, Domine, usquequo?  [5] Convertere, Domine, et eripe animam meam; salvum me fac propter misericordiam tuam.  [6] Quoniam non est in morte qui memor sit tui; in inferno autem quis confitebitur tibi?  [7] Laboravi in gemitu meo; lavabo per singulas noctes lectum meum; lacrimis meis stratum meum rigabo.  [8] Turbatus est a furore oculus meus; inveteravi inter omnes inimicos meos.  [9] Discedite a me omnes qui operamini iniquitatem, quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei. [10] Exaudivit Dominus deprecationem meam; Dominus orationem meam suscepit.  [11] Erubescant, et conturbentur vehementer omnes inimici mei; convertantur, et erubescant valde velociter.  

Salmo 31 : 

[1] Ipsi David intellectus. BEATI QUORUM REMISSAE sunt iniquitates, et quorum tecta sunt peccata.  [2] Beatus vir cui non imputavit Dominus peccatum, nec est in spiritu ejus dolus. [3] Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea, dum clamarem tota die. [4] Quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua; conversus sum in aerumna mea, dum configitur spina.  [5] Delictum meum cognitum tibi feci, et injustitiam meam non abscondi. Dixi: Confitebor adversum me injustitiam meam Domino; et tu remisisti impietatem peccati mei.  [6] Pro hac orabit ad te omnis sanctus in tempore opportuno. Verumtamen in diluvio aquarum multarum, ad eum non approximabunt.  [7] Tu es refugium meum a tribulatione quae circumdedit me; exsultatio mea, erue me a circumdantibus me.  [8] Intellectum tibi dabo, et instruam te in via hac qua gradieris; firmabo super te oculos meos.  [9] Nolite fieri sicut equus et mulus, quibus non est intellectus. In camo et freno maxillas eorum constringe, qui non approximant ad te.  [10] Multa flagella peccatoris; sperantem autem in Domino misericordia circumdabit.

Salmo 37 :

[1] Psalmus David, in rememorationem de sabbato.  [2] DOMINE, NE IN FURORE TUO ARGUAS ME, neque in ira tua corripias me;  [3] QUONIAM sagittae tuae infixae sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam. [4] Non est sanitas in carne mea, a facie irae tuae; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:  [5] quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum, et sicut onus grave gravatae sunt super me.  [6] Putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae, a facie insipientiae meae.  [7] Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.  [8] Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea. [9] Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.  [10] Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.  [11] Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.  [12] Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt, et vim faciebant qui quaerebant animam meam. [13] Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.  [14] Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.  [15] Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.  [16] Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.  [17] Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.  [18] Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper. [19] Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.  [20] Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.  [21] Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.  [22] Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.  [23] Intende in adjutorium meum, Domine, Deus salutis meae.

Salmo 50 :

[1] In finem. Psalmus David, [2] cum venit ad eum Nathan propheta, quando intravit ad Bethsabee.  [3] MISERERE MEI, Deus, secundum magnam misericordiam tuam; et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.  [4] Amplius lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.  [5] Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.  [6] Tibi soli peccavi, et malum coram te feci; ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.  [7] Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea.  [8] Ecce enim veritatem dilexisti; incerta et occulta sapientiae tuae manifestasti mihi.  [9] Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor.  [10] Auditui meo dabis gaudium et laetitiam, et exsultabunt ossa humiliata.  [11] Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele.  [12] Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis. [13] Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.  [14] Redde mihi laetitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.  [15] Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.  [16] Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meae, et exsultabit lingua mea justitiam tuam.  [17] Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam.  [18] Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique; holocaustis non delectaberis.  [19] Sacrificium Deo spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies.  [20] Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut aedificentur muri Jerusalem.  [21] Tunc acceptabis sacrificium justitiae, oblationes et holocausta; tunc imponent super altare tuum vitulos.

 Salmo 101 :

 1] Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. [2] DOMINE, EXAUDI orationem meam, et CLAMOR meus ad te veniat.  [3] Non avertas faciem tuam a me; in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me. [4] Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.  [5] Percussus sum ut foenum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.  [6] A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae.  [7] Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.  [8] Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.  [9] Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:  [10] quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam;  [11] a facie irae et indignationis tuae, quia elevans allisisti me.  [12] Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut foenum arui.  [13] Tu autem, Domine, in aeternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.  [14] Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus;  [15] quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terrae ejus miserebuntur.  [16] Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam;  [17] quia aedificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.  [18] Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.  [19] Scribantur haec in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.  [20] Quia prospexit de excelso sancto suo, Dominus de caelo in terram aspexit;  [21] ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios interemptorum;  [22] ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem,  [23] in conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.[24] Respondit ei in via virtutis suae: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi: [25] ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.  [26] Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt caeli.  [27] Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;  [28] tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.  [29] Filii servorum tuorum habitabunt; et semen eorum in saeculum dirigetur.

Salmo 129 : 

[1] Canticum graduum. DE PROFUNDIS clamavi ad te, Domine;  [2] Domine, exaudi vocem meam. Fiant aures tuae intendentes in vocem deprecationnis meae.  [3] Si iniquitates observaveris, Domine, Domine, quis sustinebit?  [4] Quia apud te propitiatio est; et propter legem tuam sustinui te, Domine. Sustinuit anima mea in verbo ejus;  [5] speravit anima mea in Domino.  [6] A custodia matutina usque ad noctem, speret Israel in Domino;  [7] quia apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio.  [8] Et ipse redimet Israel ex omnibus iniquitatibus ejus.

Salmo 142 :

[1] Psalmus David, quando persequebatur eum Absalom, filius ejus. DOMINE, EXAUDI orationem meam; AURIBUS percipe obsecrationem meam in veritate tua; exaudi me in tua justitia.  [2] Et non intres in judicium cum servo tuo, quia non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens. [3] Quia persecutus est inimicus animam meam, humiliavit in terra vitam meam; collocavit me in obscuris, sicut mortuos saeculi.  [4] Et anxiatus est super me spiritus meus; in me turbatum est cor meum.  [5] Memor fui dierum antiquorum: meditatus sum in omnibus operibus tuis, in factis manuum tuarum meditabar.  [6] Expandi manus meas ad te; anima mea sicut terra sine aqua tibi.  [7] Velociter exaudi me, Domine; defecit spiritus meus. Non avertas faciem tuam a me, et similis ero descendentibus in lacum.  [8] Auditam fac mihi mane misericordiam tuam, quia in te speravi. Notam fac mihi viam in qua ambulem, quia ad te levavi animam meam.  [9] Eripe me de inimicis meis, Domine; ad te confugi.  [10] Doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam.  [11] Propter nomen tuum, Domine, vivificabis me; in aequitate tua, educes de tribulatione animam meam;  [12] et in misericordia tua disperdes inimicos meos, et perdes omnes qui tribulant animam meam, quoniam ego servus tuus sum



Salmo 6
1 Al maestro del coro. Per strumenti a corda. Sull’ottava. Salmo. Di Davide.
2 Signore, non punirmi nella tua ira,
non castigarmi nel tuo furore.
3 Pietà di me, Signore, sono sfinito;
guariscimi, Signore: tremano le mie ossa.
4 Trema tutta l’anima mia.
Ma tu, Signore, fino a quando?
5 Ritorna, Signore, libera la mia vita,
salvami per la tua misericordia.
6 Nessuno tra i morti ti ricorda.
Chi negli inferi canta le tue lodi?
7 Sono stremato dai miei lamenti,
ogni notte inondo di pianto il mio giaciglio,
bagno di lacrime il mio letto.
8 I miei occhi nel dolore si consumano,
invecchiano fra tante mie afflizioni.
9 Via da me, voi tutti che fate il male:
il Signore ascolta la voce del mio pianto.
10 Il Signore ascolta la mia supplica,
il Signore accoglie la mia preghiera.
11 Si vergognino e tremino molto tutti i miei nemici,
tornino indietro e si vergognino all’istante


   Salmo 31
1 Di Davide. Maskil.
Beato l’uomo a cui è tolta la colpa
e coperto il peccato.
2 Beato l’uomo a cui Dio non imputa il delitto
e nel cui spirito non è inganno.
3 Tacevo e si logoravano le mie ossa,
mentre ruggivo tutto il giorno.
4 Giorno e notte pesava su di me la tua mano,
come nell’arsura estiva si inaridiva il mio vigore.
5 Ti ho fatto conoscere il mio peccato,
non ho coperto la mia colpa.
Ho detto: «Confesserò al Signore le mie iniquità»
e tu hai tolto la mia colpa e il mio peccato.
6 Per questo ti prega ogni fedele
nel tempo dell’angoscia;
quando irromperanno grandi acque
non potranno raggiungerlo.
7 Tu sei il mio rifugio, mi liberi dall’angoscia,
mi circondi di canti di liberazione:
8 «Ti istruirò e ti insegnerò la via da seguire;
con gli occhi su di te, ti darò consiglio.
9 Non siate privi d’intelligenza come il cavallo e come il mulo:
la loro foga si piega con il morso e le briglie,
se no, a te non si avvicinano».
10 Molti saranno i dolori del malvagio,
ma l’amore circonda chi confida nel Signore.
11 Rallegratevi nel Signore ed esultate, o giusti!
Voi tutti, retti di cuore, gridate di gioia

Salmo 37 :
Signore, nel tuo sdegno non accusarmi e nella tua ira non castigarmi. Poiché le tue frecce si sono conficcate in me e hai tenuto fissa su di me la tua mano. Non c'è sanità nella mia carne dinanzi alla tua ira, non c'è pace nelle mie ossa dinanzi ai miei peccati. Le mie iniquità, infatti, hanno oltrepassato il mio capo, come un grave peso si sono su di me aggravate. Sono fetide e putride le mie piaghe per la mia stoltezza. Mi sono ridotto un miserabile e sono stato piegato fino in fondo, tutto il giorno mi aggiravo carico di mestizia. Poiché la mia anima è stata colmata di scherni e non c'è sanità nella mia carne. Sono stato maltrattato e umiliato all'estremo: ruggivo per il gemito del mio cuore. Davanti a te, Signore, è tutto il mio desiderio e il mio gemito non ti è nascosto. Il mio cuore è sconvolto, mi ha abbandonato la mia forza e non è più con me la luce dei miei occhi. I miei amici e i miei vicini di fronte a me si sono accostati e fermati e i miei congiunti sono restati lontano. E facevano violenza quelli che cercavano l'anima mia e quanti cercavano il male contro di me hanno detto vanità e meditato inganni tutto il giorno. Ma io come un sordo non sentivo ed ero come un muto che non apre la bocca. Sono stato come un uomo che non sente e non ha repliche nella sua bocca. Poiché in te, Signore, ho sperato, tu mi ascolterai, Signore Dio mio. Poiché ho detto: mai godano di me i miei nemici, loro che al vacillare dei miei piedi contro di me hanno parlato con arroganza. Ecco, sono pronto ai flagelli e il mio dolore mi sta sempre davanti. Proclamerò infatti la mia iniquità e sarò inquieto per il mio peccato. Ma i miei nemici vivono e più di me si sono rafforzati e si sono moltiplicati quanti mi odiano ingiustamente. Quelli che mi rendono male per bene mi calunniavano perché seguivo la giustizia. Non abbandonarmi, Signore Dio mio, da me non allontanarti. Volgiti in mio aiuto, Signore della mia salvezza.

Salmo 50
Abbi misericordia di me, o Dio, secondo la tua grande misericordia e secondo la moltitudine delle tue indulgenze cancella il mio delitto. Lavami del tutto dalla mia iniquità e purificami dal mio peccato. Perché io conosco la mia iniquità e il mio peccato davanti a me è sempre. Contro te solo ho peccato e il male davanti a te ho fatto, così che tu sia riconosciuto giusto nelle tue parole e vinca quando sei giudicato. Ecco che nelle iniquità sono stato concepito e nei peccati mi ha concepito mia madre. Ecco, la verità hai amato, le cose occulte e i segreti della tua sapienza mi hai manifestato. Mi aspergerai con issopo e sarò purificato, mi laverai e sarò fatto più bianco della neve. Mi farai udire esultanza e gioia, esulteranno le ossa umiliate. Distogli il tuo volto dai miei peccati e cancella tutte le mie iniquità. Un cuore puro crea in me, o Dio, e uno spirito retto rinnova nelle mie viscere. Non rigettarmi dal tuo volto, e il tuo spirito santo non rimuovere da me. Rendimi l'esultanza della tua salvezza e confermami con lo spirito sovrano. Insegnerò agli iniqui le tue vie e gli empi a te ritorneranno. Liberami dal sangue versato, o Dio, Dio della mia salvezza, e la mia lingua celebrerà con esultanza la tua giustizia. Signore, apri le mie labbra e la mia bocca annuncerà la tua lode. Certo, se tu avessi voluto un sacrificio lo avrei dato: di olocausti non ti compiacerai. Sacrificio a Dio è uno spirito contrito: un cuore contrito e umiliato Dio non lo disprezzerà. Benefica, Signore, nel tuo compiacimento Sion e siano riedificate le mura di Gerusalemme. Allora ti compiacerai del sacrificio di giustizia, dell'oblazione e di olocausti; allora offriranno vitelli sul tuo altare.


Salmo 101

1 Preghiera di un povero che è sfinito ed effonde davanti al Signore il suo lamento.
2 Signore, ascolta la mia preghiera,
a te giunga il mio grido di aiuto.
3 Non nascondermi il tuo volto
nel giorno in cui sono nell’angoscia.
Tendi verso di me l’orecchio,
quando t’invoco, presto, rispondimi!
4 Svaniscono in fumo i miei giorni
e come brace ardono le mie ossa.
5 Falciato come erba, inaridisce il mio cuore;
dimentico di mangiare il mio pane.
6 A forza di gridare il mio lamento
mi si attacca la pelle alle ossa.
7 Sono come la civetta del deserto,
sono come il gufo delle rovine.
8 Resto a vegliare:
sono come un passero
solitario sopra il tetto.
9 Tutto il giorno mi insultano i miei nemici,
furenti imprecano contro di me.
10 Cenere mangio come fosse pane,
alla mia bevanda mescolo il pianto;
11 per il tuo sdegno e la tua collera
mi hai sollevato e scagliato lontano.
12 I miei giorni declinano come ombra
e io come erba inaridisco.
13 Ma tu, Signore, rimani in eterno,
il tuo ricordo di generazione in generazione.
14 Ti alzerai e avrai compassione di Sion:
è tempo di averne pietà, l’ora è venuta!
15 Poiché ai tuoi servi sono care le sue pietre
e li muove a pietà la sua polvere.
16 Le genti temeranno il nome del Signore
e tutti i re della terra la tua gloria,
17 quando il Signore avrà ricostruito Sion
e sarà apparso in tutto il suo splendore.
18 Egli si volge alla preghiera dei derelitti,
non disprezza la loro preghiera.
19 Questo si scriva per la generazione futura
e un popolo, da lui creato, darà lode al Signore:
20 «Il Signore si è affacciato dall’alto del suo santuario,
dal cielo ha guardato la terra,
21 per ascoltare il sospiro del prigioniero,
per liberare i condannati a morte,
22 perché si proclami in Sion il nome del Signore
e la sua lode in Gerusalemme,
23 quando si raduneranno insieme i popoli
e i regni per servire il Signore».
24 Lungo il cammino mi ha tolto le forze,
ha abbreviato i miei giorni.
25 Io dico: mio Dio, non rapirmi a metà dei miei giorni;
i tuoi anni durano di generazione in generazione.
26 In principio tu hai fondato la terra,
i cieli sono opera delle tue mani.
27 Essi periranno, tu rimani;
si logorano tutti come un vestito,
come un abito tu li muterai ed essi svaniranno.
28 Ma tu sei sempre lo stesso
e i tuoi anni non hanno fine.
29 I figli dei tuoi servi avranno una dimora,
la loro stirpe vivrà sicura alla tua presenza.

Salmo 129


1 Canto delle salite.
Dal profondo a te grido, o Signore;
2 Signore, ascolta la mia voce.
Siano i tuoi orecchi attenti
alla voce della mia supplica.
3 Se consideri le colpe, Signore,
Signore, chi ti può resistere?
4 Ma con te è il perdono:
così avremo il tuo timore.
5 Io spero, Signore.
Spera l’anima mia,
attendo la sua parola.
6 L’anima mia è rivolta al Signore
più che le sentinelle all’aurora.
Più che le sentinelle l’aurora,
7 Israele attenda il Signore,
perché con il Signore è la misericordia
e grande è con lui la redenzione.
8 Egli redimerà Israele
da tutte le sue colpe.


Salmo 142

Signore, ascolta la mia preghiera, porgi l'orecchio alla mia supplica nella tua verità, esaudiscimi nella tua giustizia. E non entrare in giudizio col tuo servo, perché non sarà giustificato davanti a te nessun vivente. Poiché il nemico ha perseguitato l'anima mia: ha umiliato fino a terra la mia vita. Mi ha fatto sedere nelle tenebre come i morti per sempre ed è stato preso da sconforto in me il mio spirito, dentro di me è turbato il mio cuore. Mi sono ricordato dei giorni antichi e ho meditato su tutte le tue opere, sulle azioni delle tue mani meditavo. Ho steso verso di te le mie mani: la mia anima, a te, come terra arida. Presto esaudiscimi, Signore, è venuto meno il mio spirito. Non distogliere da me il tuo volto perché sarei simile a quelli che scendono nella fossa. Fammi sentire al mattino la tua misericordia, perché in te ho sperato. Fammi conoscere, Signore, la via su cui camminare, perché a te ho levato l'anima mia. Strappami dai miei nemici, Signore, perché in te mi sono rifugiato; insegnami a fare la tua volontà, perché tu sei il mio Dio. Il tuo spirito buono mi guiderà nella via retta: per amore del tuo nome Signore mi farai vivere. Nella tua giustizia trarrai dall'afflizione l'anima mia, nella tua misericordia sterminerai i miei nemici e farai perire tutti quelli che opprimono l'anima mia, perché io sono tuo servo.



The English Monastic Fathers recommend the addition of Psalm 85 to the Penitential Psalms.



Precatio. David.
Inclina, Domine, aurem tuam et exaudi me,
quoniam inops et pauper sum ego.
2 Custodi animam meam, quoniam sanctus sum;
salvum fac servum tuum, Deus meus, sperantem in te
3 Miserere mei, Domine, quoniam ad te clamavi tota die.
4 Laetifica animam servi tui,
quoniam ad te, Domine, animam meam levavi.
5 Quoniam tu, Domine, suavis et mitis
et multae misericordiae omnibus invocantibus te. -
6 Auribus percipe, Domine, orationem meam
et intende voci deprecationis meae.
7 In die tribulationis meae clamavi ad te,
quia exaudies me.
8 Non est similis tui in diis, Domine,
et nihil sicut opera tua.
9 Omnes gentes, quascumque fecisti, venient
et adorabunt coram te, Domine,
et glorificabunt nomen tuum,
10 quoniam magnus es tu et faciens mirabilia:
tu es Deus solus.
11 Doce me, Domine, viam tuam,
et ingrediar in veritate tua;
simplex fac cor meum,
ut timeat nomen tuum.
12 Confitebor tibi, Domine Deus meus, in toto corde meo
et glorificabo nomen tuum in aeternum,
13 quia misericordia tua magna est super me,
et eruisti animam meam ex inferno inferiori.
14 Deus, superbi insurrexerunt super me,
et synagoga potentium quaesierunt animam meam
et non proposuerunt te in conspectu suo.
15 Et tu, Domine, Deus miserator et misericors,
patiens et multae misericordiae et veritatis,
16 respice in me et miserere mei;
da fortitudinem tuam puero tuo
et salvum fac filium ancillae tuae.
17 Fac mecum signum in bonum,
ut videant, qui oderunt me, et confundantur,
quoniam tu, Domine, adiuvisti me et consolatus es me.




1 Supplica. Di Davide.
Signore, tendi l’orecchio, rispondimi,
perché io sono povero e misero.
2 Custodiscimi perché sono fedele;
tu, Dio mio, salva il tuo servo, che in te confida.
3 Pietà di me, Signore,
a te grido tutto il giorno.
4 Rallegra la vita del tuo servo,
perché a te, Signore, rivolgo l’anima mia.
5 Tu sei buono, Signore, e perdoni,
sei pieno di misericordia con chi t’invoca.
6 Porgi l’orecchio, Signore, alla mia preghiera
e sii attento alla voce delle mie suppliche.
7 Nel giorno dell’angoscia alzo a te il mio grido
perché tu mi rispondi.
8 Fra gli dèi nessuno è come te, Signore,
e non c’è nulla come le tue opere.
9 Tutte le genti che hai creato verranno
e si prostreranno davanti a te, Signore,
per dare gloria al tuo nome.
10 Grande tu sei e compi meraviglie:
tu solo sei Dio.
11 Mostrami, Signore, la tua via,
perché nella tua verità io cammini;
tieni unito il mio cuore,
perché tema il tuo nome.
12 Ti loderò, Signore, mio Dio, con tutto il cuore
e darò gloria al tuo nome per sempre,
13 perché grande con me è la tua misericordia:
hai liberato la mia vita dal profondo degli inferi.
14 O Dio, gli arroganti contro di me sono insorti
e una banda di prepotenti insidia la mia vita,
non pongono te davanti ai loro occhi.
15 Ma tu, Signore, Dio misericordioso e pietoso,
lento all’ira e ricco di amore e di fedeltà,
16 volgiti a me e abbi pietà:
dona al tuo servo la tua forza,
salva il figlio della tua serva.
17 Dammi un segno di bontà;
vedano quelli che mi odiano e si vergognino,
perché tu, Signore, mi aiuti e mi consoli.

Nessun commento:

Posta un commento

Nota. Solo i membri di questo blog possono postare un commento.